- ibtida’
- ə. 1) başlama; 2) başlanğıc, baş, əvvəl
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
ibtida’
Look at other dictionaries:
ibtida — is. <ər.> Başlanğıc, ilk, əvvəl (intiha ziddi.) Ayın ibtidası. – İnsan, ömrünün ibtidasından intihasına qədər möhtacdır təhsili ülumə. H. Z.. <Şeyx Sənan:> Bir səfərdir bu, adəta, məchul; Qayə məchul, ibtida məchul. . . H. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibtidâ — (A.) [ اﺪﺘﺑا ] 1. ilkin, önce. 2. başlangıç. 3. başlama. ♦ ibtidâ etmek başlamak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ibtidâ'î — (A.) [ ﯽﺋاﺪﺘﺑا ] 1. ilkel. 2. ilkokul … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İBTİDA — Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA' — Benzeri olmayan bir şey yaratmak. (Bak: İbd … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ibtida — başlama; başlangıç; ilkin; en önce; başta … Hukuk Sözlüğü
İBTİDA-İ CÜLUS — Hükümdarlığın başlangıcı. Tahta çıkışın ilk zamanları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA-İ DÂHİL — Tar: Medreselerden orta tahsili verenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA-ŞÜDEGAN — f. Stajyer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜSN-Ü İBTİDA — Mevzuya münasib bir ifade ile söze başlama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
